Dit zijn de albums van juli 2022

Elke maand verschijnt er een hele platenkast aan nieuwe albums. Maar welke van het gigantische scala aan albums moet je echt gehoord hebben? KINK-dj Stefan Koopmanschap neemt de vijf belangrijkste KINK-releases van juli met je door!

PAOLO NUTINI – LAST NIGHT IN THE BITTERSWEET

We kennen Paolo Nutini van een zeer gevarieerd oeuvre, van het zomerse, luchtige New Shoes tot het intense en uiterst serieuze Iron Sky. In aanloop naar het nieuwe album werden we alvast getrakteerd op wat opwarmers met singles als Through The Echoes, Lose It en Shine A Light. Die singles beloofden ook voor het nieuwe album weer de nodige variatie. En die belofte lost Paolo Nutini dan ook zeker in. Op dit nieuwe album.

Van intens (opener Afterneath) naar luchtige (bijvoorbeeld Radio) naar het oude en soulvolle geluid wat Nutini prima kan (Through The Echoes) en van up-tempo ritmes (bijvoorbeeld Petrified In Love) naar een Beatles-esque sound (Julianne). Het gaat alle kanten op, en toch klinkt het als een geheel. Last Night In The Bittersweet is wel een album dat je met wat aandacht moet luisteren om de beste ervaring te krijgen.

BEABADOOBEE – BEATOPIA

Eigenlijk vanaf het begin hebben we bij KINK beabadoobee in ons hart gesloten. Dat kan ook bijna niet anders als je ziet wat ze allemaal al gedaan heeft. Care, Worth It, Last Day On Earth, Talk, ik noem maar even een paar van de vele toffe tracks die zij al jaren uitbrengt. Haar meest recente single 10:36 staat al weken op de hoogste positie van de Outlaw 41.

Er wordt wel eens gesproken over het “moeilijke tweede album”. Wanneer een band of artiest een fantastisch eerste album heeft afgeleverd ligt er een bepaalde druk op het maken van dat tweede album. Als die druk gevoeld is, is dat niet te merken in Beatopia, want het album bevat heerlijke tracks met die typische beabadoobee-stijl: Fijne gitaartjes, goeie drums en fijne vocals. Na de dromerige intro (Beatopia Cultsong) knalt ze er meteen in met 10:36, gevolgd door wat rustigere songs als Sunny Day en Ripples. De energie gaat later wel weer omhoog met bijvoorbeeld de single Talk. Met Beatopia horen we een beabadoobee die een mooie combinatie van rustig en uptempo weet te maken.

WORKING MEN’S CLUB – FEAR FEAR

Yorkshire is een regio in de buurt van de Engelse steden Leeds, Sheffield en Manchester. En vooral dat laatste is duidelijk hoorbaar bij Working Men’s Club. De invloeden van de muziekscene van Manchester, waar bands als Joy Division, New Order en The Smiths hun roots hebben en Factory Records en de club de Hacienda (voor meer informatie over Factory Records en de Hacienda, check de KINK podcast over dat onderwerp) een grote stempel op de sound hebben gedrukt zijn duidelijk hoorbaar bij Working Men’s Club.

Met hun debuutalbum hadden ze de toon al neergezet, en met het nieuwe album Fear Fear diepen ze de sound nog wat meer uit. De donkere sound die we van Working Men’s Club gewend zijn wordt hier en daar afgewisseld met een iets lichtere sound (bijvoorbeeld op Ploys), dromerige zang met hier en daar flink vage teksten en de synthesizers draaien overuren om de andere instrumenten van een extra sound te voorzien: Fear Fear is een fantastisch product van de Manchester muziekscene.

VIAGRA BOYS – CAVE WORLD

We moeten natuurlijk niet denken dat alle goede muziek alleen maar uit Engeland komt. Neem bijvoorbeeld Zweden. Naast Abba is dat ook het land van The Wannadies, Kent en The Cardigans. En ook van Viagra Boys. De band bracht hun debuut in 2018 uit en kwam vervolgens vrij snel achter elkaar met 2 nieuwe albums: Vorig jaar met Wellfare Jazz en in juli met Cave World.

Op Cave World is, zoals verwacht kon worden, geen nummer zonder een goeie gitaar te horen. Het begint meteen knallend met Baby Criminal, maar je moet niet verwachten dat het allemaal zo uptempo en energiek is. Los van de “pauze-muziek” (Cave Hole, Globe Earth en Human Error zijn songs van niet langer dan een seconde of 40 met vooral electronische sounds en samples) heb je ook tracks als The Cognitive Trade-Off Hypothesis die met de hoge zang bijna disco-poppy aanvoelt, of Big Boy die muzikaal een beetje in de richting van dEUS of Zita Swoon aanvoelt en met Jason Williamson van Sleaford Mods erbij ook wat grappig klinkt. Maar wees niet bang, die energie is er met songs als Ain’t No Thief hoe dan ook wel hoor.

BEACH BUNNY – EMOTIONAL CREATURE

Lili Trifilio begin in 2015 in haar slaapkamer de band Beach Bunny. Het was pas in 2017 dat ze besloot dat ze van Beach Bunny een volledige band wou maken. Daarna volgden nog een aantal EP’s voordat in 2020 het debuutalbum Honeymoon uitkwam. Dat album haalde de toplijsten van zowel Consequence of Sound, New York Times en Rolling Stone als het gaat om de beste albums van 2020.

Nu is er dan het vervolg op Honeymoon onder de noemer Emotional Creature. Het album bevat hele fijne energieke indie rock met songs als Oxygen en Fire Escape, maar af en toe mag het tempo ook best wat omlaag. Dat gebeurt bijvoorbeeld met het dromerige instrumentale Gravity, maar ook met Eventually dat, hoewel het tempo wat lager ligt en het rustig begint, uiteindelijk toch flink wat energie met zich mee brengt. Als je even een flinke dosis energie nodig hebt dan is Emotional Creature een hele fijne keus.