Afgelopen week had ik de eer om samen met 3 gerenommeerde journalisten (van een landelijke krant en 2 bekende muziekbladen) het album Fear Inoculum van Tool voor te mogen beluisteren. Best een spannend idee dat je ineens een van de weinige bent die al weet hoe het klinkt.

Dit zijn vermoedelijk altijd wel de momenten waarop een album kan uitlekken. Maatregelen zijn dus getroffen en hoe! Er is speciaal iemand uit Amerika ingevlogen met een iPod waarop het album staat. Telefoons moeten worden ingeleverd en tassen moeten buiten de deur.

We zitten in een studioruimte waar het geluid lekker 'droog' is en de speakers kunnen loeihard. Ik zal mijn bevindingen met je delen, maar onthoud: Ik ben geen muzikant of resencent. Wel liefhebber. Op basis daarvan zal ik je nummer voor nummer meenemen. Puur over wat mij opviel op dat moment. Wij kregen overigens een versie te horen zonder Inter en outerludes.

Fear Inoculum

Die heb je inmiddels gehoord, en was ook in deze setting weer spannend als altijd en precies wat je verwacht van Tool

Pneuma

Puntige gitaren en een bijna percussie achtige start. De opbouw is sneller dan bij Fear Inoculum. Connor begint snel met zijn karakteristieke zang. Dubbele bass valt ergens halverwege subtieler dan op Fear Inoculum in. Ook het einde is met percussie achtige getrommel.

Invincible

De start is bijna niet Tool achtige maar met een bijzonder niet te definiëren geluid. De bas is stuwend en neemt je weer mee als altijd. Ik ben aangenaam verrast. Als je denkt dat het nummer af zou kunnen zijn komt er nog een stukje echt Old school Tool

Descending

De zang start meteen. In het midden van de song hoor je een gitaargeluid waarbij ik bijna een flashback naar de eighties had. Het nummer eindigt met een dominant geluid. Leuk om te raden wat het is, golven? Een optrekken de metro?

Culling Voices

Het begin klinkt alsof het gespeeld is op het allerbovenste stukje gitaar voor de hals begint (ik zeg nog even, geen muzikant maar liefhebber!) Daarop start de zang meteen. Het nummer komt bij me binnen, is bijna gevoelig. Het gaat als vanzelf over in wat ruiger en kenmerkende Tool geluid. Dit is meteen een favoriet voor mij

Chocolate chip trip

Dit nummer is kort. Hooguit 5minuten! En meteen het meest vreemde nummer op het album. Hier kan lustig op los gespeculeerd worden wat er mee bedoeld wordt. Het is bijna een hoorspel. Eigenlijk vind ik het wel te gek. Je moet dit wel heel hard op een topinstallatie luisteren.

7empest

Dit is na die ene luisterbeurt m'n favoriet! Het gaat lekker rammend van start. Daar hou ik van. In het midden is een break met die heerlijke typische zang. Het is bijna een vertraging. 'control your delusion’ schalt het door de speakers.

Ik ben verkocht!

Het album duurt ruim 80 minuten en ik was van het begin tot het eind geboeid. Het is wel weer echt een luisterplaat. Een die je langzaam op je in moet laten werken om alle rifjes, loopjes en dubbele bass partijen een plekje te geven. Al lijken ze over het algehele album wel wat eerder to the point te komen.

Tool-week

Deze week is het Tool week bij KINK en maak jij kans op de deluxe cd-box van Fear Inoculum. Weten hoe je die kan winnen? Klik dan hierrr!

Nieuws