Dit zijn de albums van februari 2022

5 - WHITE LIES - AS I TRY NOT TO FALL APART

Aan het begin van het zesde album van White Lies wilt de band je meteen duidelijk maken dat je naar een plaat luistert wat voor liefhebbers smullen zal zijn. Het album begint namelijk met de ijzersterke singles ‘Am I Really Going To Die’ en ‘As I Try Not To Fall Apart’. ‘I Don’t Want To Go To Mars’ volgt dan ook al snel. Dus als je KINK hebt geluisterd de afgelopen tijd, weet je over het algemeen wat je te wachten staat.

Ironisch genoeg zijn de verschillende elementen van deze nummers vaak interessanter dan wanneer alles bij elkaar komt in de refreinen van de platen. De baslijn in ‘Step Outside’ is bijvoorbeeld geweldig. Dat maakt het overigens wel uitdagender om te luisteren, omdat White Lies met nieuwe synth lagen, riffs en tempowisselingen komen wanneer je ze niet verwacht. Het is de zoektocht naar de beste elementen die dit album een plezier maakt om te luisteren, want het geheel is niet erg uitdagend, het luistert wel lekker weg.

4 - EDDIE VEDDER - EARTHLING

De frontman van Pearl Jam is deze maand met zijn derde solo album Earthling uitgekomen. Hierop staan o.a. de singles ‘Long Way’ (oud KINKXL) en ‘Brother the Cloud’. Wie verwacht dat hier een Pearl Jam-achtig album uit voortgekomen is, komt bedrogen uit. Overigens was dat geen gekke verwachtingen, aangezien Josh Klinghoffer aan dit album heeft meegewerkt, de gitarist die nu lid is van Pearl Jam en voorheen betrokken was bij de Red Hot Chili Peppers. Chad Smith van de Peppers is overigens ook betrokken bij dit album, waardoor er tussen meeslepende tracks - waarin de uithalen van Vedder meer dan ooit de hoofdrol spelen - ook zo nu en dan ritmische gitaren te vinden zijn.

De meest opvallende track op de plaat is ongetwijfeld ‘Picture’ waarin Vedder samen te horen is met Sir Elton John. Ouderwetse cheesy gezelligheid, met alle respect voor de levende legende natuurlijk, waar je wel voor in de mood moet zijn.

3 - BROODS - SPACE ISLAND

Broods is een duo uit Nieuw-Zeeland die je niet ontzettend vaak hoort op KINK, maar wel een naam is waar op zijn minst een “Oh Hey!” van moet komen als je ‘m ziet staan. De muziek die Broods maakt kan het beste omschreven worden als een mengelmoes van Beabadoobee en MGMT met zweverige synths van The Killers. 

Voor het vierde album Space Island hebben broer en zus Caleb en Georgia Nolt inspiratie gehaald uit het gebroken huwelijk van Georgia. Ze noemen het zelf “post trauma on steroids”. 

Het tweetal van Broods wil je duidelijk op reis nemen. Met de openingstrack ‘Goodbye World, Hello Space Island’ die perfect in elkaar gemixt wordt met ‘Piece of Mind’. De band geeft aan dat je je moet voorbereiden op vertrek om daarna meteen met een dansbaar nummer te komen. Daarna gaat het album weer wat meer down to earth met ‘Heartbreak’ en ‘Dancing on Drugs’, waar het album eventjes blijft. De zweverige synths en melodieën die spelen tussen vrolijk en cynisch blijven in de up tempo allemaal aanwezig. 

Een speciale vermelding gaat nog naar de track ‘Like A Woman’, die de potentie heeft om een vaste Female Power anthem te worden.

2 - ALT-J - THE DREAM

De muziek van alt-J is voor mij als een koorddanser. Met elk nummer wordt een dikke lijn bewandeld van “ah lekker genieten” en de categorie “te moeilijk”. Uiteraard ook compleet afhankelijk van smaak en stemming. Voor je het weet kukelt de danser van het koord af. 

Als jij ook vaak met spanning naar een zojuist omschreven circusact kijkt, dan is het een geruststelling om te kunnen zeggen dat The Dream een zeer behapbaar album is van de band, zonder de essentie van wat alt-J, alt-J maakt te verraden.

Het is wel een album met twee gezichten. Al snel komen tracks voorbij die je makkelijk op de radio kwijt kan. ‘U&Me’, ‘Hard Drive Gold’ en ‘The Actor’ zijn wat mij betreft prima nummers. Daarna komt de namesake van het album tevoorschijn. Met als absolute hoogtepunt ‘Chicago’ waarbij met donkere beats een spannende sfeer worden neergezet.

1 - GANG OF YOUTHS - ANGEL IN REALTIME

Het derde album van Gang of Youths brengt de Australische band naar een hogere status binnen de alternatieve muziek. De lat is met deze plaat ongekend hoog gelegd. Ja, het is zo’n album die de naald van je platenspeler moet kunnen dromen, mocht het een bewustzijn hebben. 

Met angel in realtime vertelt de band het verhaal van Dave L'eaupepe's vader. Met daarin een briljante levensloop die te maken krijgt met liefde, leugens, sport, religie en natuurlijk verlies. Het is een rouwproces in zijn meest muzikaal pure vorm. En ookal slaan de teksten op dit specifieke verhaal, iedereen die even met de gedachte dwaalt naar een ander die er niet meer is, voelt de emotie als dolksteken naar je hart door de speakers heen. 

Het meest kwetsbare nummer is ongetwijfeld ‘brothers’ waarin de frontman (Dave) enkel te horen is met een bijna te simpele piano-melodie. En het is juist deze back-to-basics benadering waardoor de woorden directer aankomen.

Uiteraard zijn de singles ‘the angel of 8th ave.’, ‘in the wake of your leave’ en ‘the man himself’ aanwezig en zijn ook meteen de meest dansbare deuntjes op het album. Alhoewel de rest niet enkel kommer en kwel is kwa toon - hallo ‘tend the garden’.

angel in realtime dient geluisterd te worden met volle aandacht. In de auto is het gevaarlijk, omdat je als bestuurder dreigt in een trance te raken. De filmachtige strijkers houden je van het begin af aan vast en laten je gedurende het uur en zeven minuten dat het album duurt ook niet meer los. Ik kan mij ook haast niet voorstellen dat dit nummers zijn die ik live wil horen zonder een orkest van groot kaliber. Of op zijn minst een ultra getalenteerd strijkkwartet. 

Het leven en daarmee ook meteen de weg naar de dood is een reis die vele wegen op gaat. Met dit album weet Gang of Youths daar een prachtige vertolking aan te geven.