boygenius is groter dan de som der delen

Bij samenwerkingen en supergroepen bestaat de kans dat leden in elkaars schaduw belanden. Last Shadow Puppets wordt vooral gezien als zijproject van de Grote Alex Turner, Chris Cornell trekt alle aandacht naar zich toe in Audioslave, en zelfs de leden van Led Zeppelin worden vergeten als ze samen met Dave Grohl en Josh Homme in Them Crooked Vultures stappen. Hoe anders is dat bij boygenius.

De oorsprong van deze supergroep is vergelijkbaar met die van andere groepen: muzikanten worden fan van elkaars werk, ontmoeten elkaar op festivals en raken bevriend. In het geval van boygenius waren de drie leden het zat om weggezet te worden als ‘women in music’ en uitten deze frustratie in een gedeeld muzikaal project. De eerste EP van boygenius verscheen in 2018, en sindsdien zijn de namen Lucy Dacus, Julien Baker en Phoebe Bridgers onlosmakelijk met elkaar verbonden.

the record

Vijf jaar na het debuut van boygenius is er nu eindelijk een album, simpelweg getiteld the record. Op deze plaat is te horen hoe natuurlijk deze vriendschap zich laat vertalen naar een muzikaal project. De drie vrouwen hebben andere muzikale achtergronden, maar omdat het alle drie zangers met gitaren zijn, is er niet één lid die duidelijk naar voren wordt geschoven.

De single ‘Not Strong Enough’ is een dwarsdoorsnede van het album. Bridgers doet couplet een, Baker couplet twee en Dacus de bridge, aangevuld met fenomenale harmonieën in de refreinen. De muzikale invloeden hangen ergens tussen Fleetwood Mac en Pixies, met punkrock (Lucy), country (Julien) en klassieke orkesten (Phoebe) altijd binnen handbereik.

Naast de frustrerende ‘women in music’ kwalificatie, hebben Bridgers, Dacus en Baker nog iets met elkaar gemeen: Ze zijn alle drie queer. Hierin ligt deels de bron van hun populariteit. Los van elkaar schreven de vrouwen met een gezonde dosis zelfspot en meme-humor tranentrekkers over stukgelopen relaties, zij het van biseksuele dan wel van lesbische aard. De queer fanbase van dit trio bracht boygenius bij elkaar en wordt daarvoor op the record beloond met teksten over vriendinnen, en roze anjers. If you know, you know.

the lead

Toch is er een olifant in de kamer: Phoebe Bridgers heeft, met name in Nederland, dankzij de lockdown-hit ‘Kyoto,’ een veel groter publiek dan haar twee bandgenoten. Phoebe werkt hier op een eenvoudige manier omheen door minder vaak de lead vocalen voor haar rekening te nemen. Op the record krijgt vooral de indringende altstem van Lucy Dacus de kans om de leiding te nemen, terwijl de engelenzang van Baker en Bridgers hier wonderschoon omheen zwiert.

Hierin zit de onderliggende boodschap van boygenius; ‘women in music’ is geen wedstrijd. Vrouwelijke muzikanten zijn geen concurrenten maar collega’s. Als een vriendin haar moment in het spotlight wil pakken: help haar. Het is dit gevoel van solidariteit dat the record van boygenius groter maakt dan de som der delen. En waardoor de leden van boygenius niet in elkaars schaduw terechtkomen.