De Vloek van de Grunge

Grunge staat inmiddels te boek als een van de meest iconische genres van de jaren 90. Deze muziekstroming was een direct gevolg van MTV. Bands als Bon Jovi en Mötley Crü hadden enorm uitbundige en gelikte shows, songs en clips. Het slonzige, onverschillige en verveelde Grunge was een logische tegenreactie. 

Er lijkt echter een vloek op dit genre te rusten. In elke tak van grunge was de dood nooit ver weg. Het genre onderscheidde zich van hardcore, punk en metal door de teksten vol met cynisme, zwaarmoedigheid en depressie. Deze duistere lyrics lagen dichter bij de waarheid dan van te voren gedacht.  

ANDREW WOOD

Nog voor grunge bij de mainstream bekend werd, had het genre al een pionier verloren. Andrew Wood speelde al sinds zijn veertiende in bands en belandde zodoende in de Seattle muziekscene. Zo was hij bijvoorbeeld de huisgenoot van niemand minder dan Chris Cornell. In de late jaren 80 kwam Andrew in contact met Jeff Ament en Stone Gossard waarmee hij de band Mother Love Bone vormde. De band viel op door de ontzettend charismatische frontman. 

Het leven van Wood was alles behalve soepel. Hij was de jongste in een gezin met aardig wat interne problemen die jonge Andrew probeerde te sussen met zijn liefde voor entertainen. De extravagante zanger zette alles op alles om zijn rockster droom kracht bij te zetten. Dit betekende voor hem ook een heroine verslaving. In maart 1990 stierf Wood op 24 jarige leeftijd aan een overdosis.

Het eerste en enige album van Mother Love Bone verscheen enkele maanden na de dood van Andrew. De overgebleven bandgenoten besloten een nieuw project op te zetten en een album ter ere van Andrew op te nemen. Jeff, Stone en Chris schakelden de hulp in van een zekere Eddie Vedder voor Temple of the Dog. Na dit project keerde Chris Cornell terug bij Soundgarden. Jeff Ament, Stone Gossard en Eddie Vedder bleven over, en besloten samen onder de naam Pearl Jam verder te gaan. 

SHANNON HOON

Blind Melon is op het gebied van grunge een beetje een vreemde eend in de bijt. Melodischer, psychedelischer, en kleurrijker. Dat heeft er wellicht mee te maken dat de band onder leiding van Shannon Hoon opereerde vanuit het zonnige Los Angeles, in plaats van het regenachtige Seattle. 

Shannon Hoon woonde bij zijn maatje Axl Rose. De oudere zus van Shannon zat bij Axl op school en door die connectie werd Blind Melon door de Guns 'n' Roses zanger uitgenodigd om in de studio aan hun debuutplaat te werken. Het titelloze album, inclusief hit single 'No Rain' verscheen in 1992, waarna het grote touren kon beginnen. 

De twee jaar na de release van het Blind Melon album waren slopend voor Hoon. Ze speelden o.a.  in het voorprogramma van Soundgarden, Guns ‘n’ Roses en meer, wat Hoon het gevoel gaf dat er maar geen einde kwam aan het leven op tournee. Dit werkte de drugsverslaving waar de zanger al jaren mee kampte in de hand. Shannon Hoon overleed op 21 oktober 1995, op 28 jarige leeftijd, aan een overdosis cocaïne. 

KURT COBAIN

De vloek van de grunge wordt wellicht het best belichaamd door Kurt Cobain. De Nirvana frontman werd tegen wil en dank tot vertegenwoordiger van een generatie gekatapulteerd en MTV ging met volle overtuiging mee in deze rage. Hetzelfde MTV waar grunge zich tegen keerde, zette opeens Soundgarden, Pearl Jam en Nirvana in de A-rotatie. 

Met name de release van het legendarische Nevermind album maakte van de grunge een mainstream genre. Opeens was Kurt Cobain een idool, en waren afgetrapte converse sneakers en houthakkersblouses ultieme mode items. De commercialisatie van de Grunge was in volle gang, terwijl het contrast met de cynische lyrics van Cobain niet groter had kunnen zijn. 

Met terugwerkende kracht was het einde van Kurt’s leven niet heel plotseling. De kaarsen en lelies op het podium van Nirvana’s legendarische MTV Unplugged concert waren bewust uitgekozen om een begrafenis sfeer te creëren. De drugsproblemen van Kurt verergerde in de laatste maanden van zijn leven. Na een mislukte zelfmoordpoging door een overdosis werd Kurt opgenomen in een afkickkliniek, waar hij na een kort verblijf vandaan vluchte. Hij pleegde zelfmoord op 5 april 1994. 

De dood van Cobain was tevens de dood van mainstream grunge, al leeft de nalatenschap van het genre nog altijd voort. Bush, Linkin Park, Royal Blood en Beabadoobee zijn allemaal schatplichtig aan deze iconische jaren 90 stroming. Eddie Vedder en Dave Grohl hebben in de afgelopen jaren met lede ogen moeten aanzien hoe Chris Cornell en Taylor Hawkins veel te jong zijn overleden. De vloek van de grunge lijkt daarmee nog niet verbroken, maar om vervolgens de zoon van Taylor achter het drumstel te zien geeft hoop. Grunge leeft voort onder de oppervlakte een leert generatie op generatie dat de dood onderdeel is van het leven. en Grohl zag dat het goed was.