Songs Are Like Tattoos
Blue Songs Are Like Tattoos
Ink on a pin
Underneath the skin
An empty space to fill in
Joni Mitchell - Blue
Marieke Eelman heeft een fascinatie voor liedjes. Voor de impact die ze hebben maar vooral voor het maken en brengen van liedjes, voor teksten, melodieën en vormen. Zelf was ze jarenlang frontvrouw van de Nederlandse band Nilsson met radiohits als ‘Elastic Baby’ en ‘My Brain’s Down’. Met de band tourde ze zich een slag in de rondte in het clubcircuit en deed zo’n beetje alle festivals drie keer aan. Ze schreef liedjes voor derden en realiseerde projecten als ‘lijfliedjes, Nederlandse zangeressen over hun dierbaarste songs’ en een theatertour rond het songmateriaal van Earth&Fire.
In 2021 startte Marieke de podcast ‘Songs Are Like Tattoos’, naar een regel uit Joni Mitchell’s ‘Blue’. In deze podcast heeft zij één op één gesprekken met songschrijvers over het ontstaan van liedjes. Hoe werkt dat. Wat maakt dat alles klopt - of juist niet. Het bloed, zweet en tranen of het zomaar uit de lucht plukken van ideeën. Over het vakmanschap, inspiratiebronnen, mooie lyrics, goeie stemmen, producties, op een podium staan. Alles rondom het liedje en hoe dit tot stand komt. Van niets naar iets, hoe magisch is dat.
Peter Koelewijn
Vanaf de andere kant van de lijn vertelt Peter Koelewijn over het prille begin van het schrijverschap met cowboyliedjes en ‘Singing The Blues’ als inspratiebronnen. Het ruige ‘Long Talk Sally’ dat vanachter de viskraan tot hem kwam en hij zeker wist: dit wil ik ook! Over de toevalligheid van ‘Kom van dat dak af’, het repeteren in de trein richting auditie bij EMI en de doorbraak bij ‘Tijd voor teenagers’. Over flutliedjes, betere en goeie liedjes. Voor anderen schrijven en het groeiproces. Over ‘Ik ben gelukkig zonder jou’ en ‘Kom uit je bedstee m’n liefste’. Van analoog naar digitaal en het meegroeien met de tijd. Over de eigenheid en kwaliteit van Doe Maar en dat alles begint met een goed liedje.
